özlemek - Blog Posts

"Mutluluk eve geldiğinde aldığın yemek kokusunda saklıymış meğer."

Sahneye çıkıp oynadığın müzikalde prömiyer yapma duygusunu özledim

Kaç şarkıda öldürdük birilerini ya da kaç şarkıda vazgeçtik birilerinden? Kaç şarkıda yas tuttuk, kaç şarkıda özledik, bekledik...?

Yanındayken,

“Seni seviyorum,” diyemediğin herkese,

vakti geçtiğinde duyamayacağı şekilde,

“Seni özlüyorum,” demek zorunda kalırsın.

Bazen, bir mezar taşına,

Bazen ise,

bir fotoğrafa sıkışmış gülen bir yüze...!

Eskisi kadar konuşasım yok, ne hissettiğimden bahsedesim yok, hiç kimseyi merak etmiyorum, hiçbir hararetli konuşmayı dinleyemiyorum, hiçbir şey ilgimi çekmiyor. Kendimle yalnız kalmak iyi gelecek ama kendimi de bulamıyorum.

Hayatımın kimin nerede olması gerektiğini en iyi bildiğim dönemdeyim. Kafamın ve kararlarımın en net olduğu , kalbinden ve sevgisinden emin olduğum insanlarla beraber olduğum bir döneminde. Herşey en kötü haliyle bile çok güzel geliyor böyle olunca. Sıfır şüphe ve belirsizlik ~

“Ne sesimden anladın , ne de sessizliğimden .

Yanımda olman gereken zamanlarda hep Yalnızdım.”

Artık hissedemiyorum. Kendimi kaybettim. Duygularda gelebilecek en son noktaya geldim, yıktım her şeyi. Umursamıyorum, beklemiyorum ve umudun ne olduğunu bilmiyorum. Ben sevgiyi tükettim, kendimden geçtim. Dümdüz yaşıyorum.Yıprandığını bir tek senin bilmen kıvranış ağladığını kendin görmen ruhen yıkılış .Artık bir şeyler için çabalamaktan yoruldum. İçin karanlıksa hiçbir çiçeği sulayarak büyütemezsin.“Belki farkında değildir.” diyerek, içimi sana karşı hep sıcak tutabilmek için aklımı kaç kere yok saydığımı bilemezsin.Ve herşeye rağmen hep şunu demek istiyorum “Sonunu boş ver, başı çok güzeldi.”

Bir dilek tut demiştin ya , tuttum .

Durup fotoğraf çekmeyi aklımıza getirmeyecek kadar güzel anlar yaşamak istiyorum , bir tek biz bilelim. Biz kalsın güzelliği , bize ait olsun .

Şiir gibi bakan kadınları

Şiirden anlayan adamlar sevmeli.

Ya da, Şiir gibi bakan kadınlar

Şiirden anlayan adamları sevmeli.

Sevmeli ki, ziyan olmasın o mısralar..

Ya da onun gibi bir şey işte..

"İnsanlar birbirlerini gözü, kaşı,

burnu için sevmez. insan bir sevdi mi kalp atış sesinin yüksekliğinden kusurların sesini duyamaz."

Ah gecelerde ki o

"Zamanında yenilgi diye nitelendirdiğim bütün savaşları, aslında kazandığımı çok sonra fark ettim. Zaman en çok da gerçekleri görmeye yarıyor .İnsanı büyüten şeylerin yıllar olmaması ne hüzünlü şeymiş. Bazen bazı şeyleri o kadar özlersin ki, o özlediğin şeylere bir kez rastlamak için en umulmadık sokaktan bile geçersin ve ben hala baştan başlamaya inanıyorum. Ve gerektiği kadar baştan başlayacağım.Bak bir kitapta diyor "İnsan, unuttuğuyla tekrar tanışabilir" bu cümle bir gün lazım olursa umudumuz olsun.”

Kimse seni benim gibi sevmedi iddiasında bulunmuyorum ama kimse seni böyle ses çıkarmadan, her şeye rağmen sevdi mi bunu düşün.

Sadece çok yorgun bir kalp var.Kimse anlamıyor

“Çok karışığım. Bir yanım olabildiğince huzursuz ve yorgun. Diğer yanım mucizelere ve düşlerin gerçek olabileceğine halen inanıyor ve heyecanını koruyor. Bu iki yan arasında ben, eziliyorum.”

Bu Gece gör beni

Umarım bunca sıkıntının güzel bir karşılığı olur çünkü bu yaşta neredeyse hayatım kaydı. Ben halen sevmenin kurtaracağına inananlardanım. Gidip sevin birbirinizi. Anlatacaklarım var ama nasılsa kursağımda kalır diye susuyorum. Bazen bazı güzel şeyler biter, daha güzelleri başlasın diye.

Tamam sus Altan .

Rastlantılar kaderin bize oynadığı ufak çaplı oyunlardı ve sen ise kaderin bana getirdiği en güzel rastlantısın.

“Beni biraz dinlendirir misin?

Omzunda,

koynunda

dizlerinde

hiç farketmez.

Ama saçlarımı okşa, kendimi taşıyamaz hâldeyim.”

Hayatımdaki olay örgüsü

“İnsanın en çok kırıldığı şeylerden biri de karşısındaki yapacak bir şey yok derken elinde yapacak bir sürü şeyiyle kapıda kalması.”

"Unutmuştun. Öyle sandın. Güldüğü bir fotoğraf düştü önüne. Cebine sakladığın özlemleri çıkardın. Onlarla yaşamayı ögrenmiştin. Ama o fotoğraf.."

Sarılırken konuşmak diye bir şey var. Sanki yılların birikimini paylaşıyorsun. Boynuna konuşuyorsun. Kulakları ile değil, kalbiyle duyuyor.

"Özlüyorsun ama gelsin istemiyorsun. Mesaj atsın istiyorsun ama konuşmak istemiyorsun. Deliler gibi sesini duymak istiyorsun ama aramak istemiyorsun. Umrunda değil ama aklına geldiği zaman kalbindeki o sızıyı yok edemiyorsun. Sevmek mi? Yoksa unutmak mı yavaş yavaş? Bilmiyorsun."

Bir kadın sevilmeye neresinden başlanır?

-Kusurlarından.

Bu kadınları değil insanları sevme kriteridir,birinin kusurlarını kabullenip ve benimsemeye başladığınızda , o insanı sevdiğinizi anlarsınız.

Elini kalbine koy; vicdanının sesini dinle ve kendine yaşatılanları hatırla...

Sonra gel seninle Eylül’ü konuşalım..

"Biraz fazla yorgunum. Üzgün, Biraz da kırgın. Her şeyden biraz var. Ama senden hiç yok. Belki biraz olsaydın, Birkaç dakikalık da olsa dursaydın, Yetinirdim. Her şeye tam iken, Sana yarım kalmazdım. Üzülüyorum tabi, Her şey var iken sen olmaması biraz ciğer yakıyor."

"sana özlem duymak dünyanın en mükemmel hissi ve aynı anda en hüzünlü hissi nasıl olabiliyor bilmiyorum."

Belki uzak bir günde, büsbütün başka insanlar olarak tekrar karşılaşırız ve belki gülüşerek birbirimize ellerimizi uzatırız.

"Dudaklarını kıpırdatış şeklinden kirpiklerinin havayı itişine kadar, seni, çok."

Küçük eski bir radyom olsun istiyorum. Cızırtılı bir şekilde Neşet Ertaş 2 kadeh kaldırmak istiyorum.. Ve ben seni özlüyorum kadın.

Gece yağan yağmurun sesiyle bile kıyaslanamayacak kadar güzel bir ses tonu vardı gece uzundu. . Ve ben seni çok özledim .

tam da bu saatlerde aklıma geliyorsun, bunu hangi saatte okursan oku.